Starsi panowie siedzą na ławcę, kiedy przebiega młoda dziewczyna i….

Ławka w parku to miejsce o wyjątkowym uroku.

Można tam znaleźć chwilę spokoju, w której czas płynie leniwie, a dwoje starych przyjaciół może razem żartować, opowiadać sobie historie albo po prostu siedzieć w milczeniu, obserwując życie wokół.

Dla dwóch starszych panów tego pięknego dnia ławka stała się idealnym miejscem do… absolutnego nicnierobienia. I byli w tym mistrzami!

Nie zamierzali gonić za modą ani nowościami, bo ich dzień polegał na kontemplacji.

Życie toczyło się wokół: dzieci ganiały się po trawie, psy aportowały piłki, a słońce radośnie ogrzewało wszystko dokoła.

Nawet najmniejsze rzeczy wydawały się zabawne, jak choćby widok młodej dziewczyny w obcisłych legginsach i sportowym topie.

Dwóch staruszków siedzi na ławce.

Młoda kobieta wbiega w ich pole widzenia, a jeden z nich uśmiecha się szeroko. Kobieta przystaje, spogląda na niego i mówi oburzona:

– Dlaczego się do mnie szczerzysz, ty stary zbereźniku?!

Staruszek, zachowując spokój, odpowiada:
– Ależ nie uśmiecham się do pani, droga pani.

Cieszę się z prostego faktu, że pomimo życiowych trudów młode, piękne kobiety wciąż potrafią wywołać uśmiech na twarzy starszego człowieka.

Poruszona tym wyznaniem, kobieta pochyla się, całuje go w policzek i odchodzi.

Wtedy staruszek odwraca się do swojego kolegi i szepcze:
– Trzy do zera. Teraz twoja kolej.

Bonusowa historia o Michaelu

Michael, młody chłopak z małego miasteczka w Montanie, postanowił szukać lepszej przyszłości w wielkim Nowym Jorku.

W jednym z ogromnych domów towarowych znalazł ogłoszenie o pracę.

Na rozmowie kwalifikacyjnej menedżer zapytał:
– Masz jakieś doświadczenie w handlu?

– Owszem, sprzedawałem odkurzacze w Montanie – odparł Michael z dumą.

Szef, nie do końca przekonany, postanowił dać mu szansę.
– Dobrze, zaczynasz jutro. Po zamknięciu sklepu sprawdzę, jak ci poszło.

Pierwszy dzień pracy był dla Michaela wyzwaniem, ale dał z siebie wszystko. Wieczorem szef zebrał zespół i zapytał Michaela:

– Ilu klientów dziś obsłużyłeś?

Michael, patrząc na podłogę, cicho powiedział:
– Jednego.

Szef aż kipiał ze złości.
– Jednego?! U nas pracownicy obsługują średnio 20–30 klientów dziennie! Jeśli nic się nie zmieni, długo tu nie popracujesz!

Gdy napięcie opadło, szef zapytał:
– No dobrze, ile wyniosła ta twoja jedna sprzedaż?

Michael podniósł wzrok i odpowiedział:
– 124 088,30 dolarów.

Szef aż usiadł z wrażenia.
– Żartujesz? Co ty sprzedałeś za taką kwotę?!

Michael z uśmiechem wyjaśnił:
– Najpierw sprzedałem gościowi haczyki na ryby, potem wędkę, a gdy powiedział, że jedzie nad ocean, pokazałem mu łódź z dwoma silnikami.

W końcu stwierdził, że jego samochód tego nie uciągnie, więc zaprowadziłem go do działu motoryzacyjnego i sprzedałem mu nowego pickupa.

Szef w osłupieniu spytał:
– Facet przyszedł po haczyki na ryby, a ty sprzedałeś mu łódź i samochód?!

Michael wzruszył ramionami i odparł:
– Właściwie to przyszedł kupić tampony dla swojej żony. Powiedziałem mu wtedy:

„Kolego, twój weekend jest zrujnowany. Lepiej jedź na ryby”.

Następnego dnia Michael awansował. 😉