„Gromadzenie zapasu na co najmniej 72 godziny”. Wystosowano pilny apel

zosttaa

Komisja Europejska zaprezentowała nową strategię gotowości, której celem jest zwiększenie odporności obywateli oraz instytucji na różnego rodzaju kryzysy.

W obliczu nasilających się zagrożeń, takich jak konflikty zbrojne, ataki cybernetyczne czy skutki zmian klimatycznych, Unia Europejska podejmuje szereg inicjatyw mających na celu zwiększenie poziomu bezpieczeństwa oraz przygotowanie na nieprzewidywalne zdarzenia.

Hadja Lahbib, komisarz UE odpowiedzialna za kwestie gotowości, zwróciła uwagę na rosnącą trudność w przewidywaniu i przeciwdziałaniu współczesnym zagrożeniom.

Wskazała, że obecne ryzyka często łączą różne sfery – fizyczną i cyfrową – tworząc skomplikowane i dynamiczne sytuacje.

Przykładem tego typu wyzwań jest wojna w Ukrainie, której towarzyszą cyberataki wymierzone w kluczowe elementy europejskiej infrastruktury.

Tego rodzaju scenariusze wymagają od państw członkowskich nie tylko konwencjonalnych metod obrony, ale również umiejętności elastycznego reagowania na nowe i nietypowe formy zagrożeń.

Współczesne ryzyka cechuje również wzajemne przenikanie się – jedno zagrożenie może przyczynić się do powstania kolejnego, co znacznie komplikuje skuteczne działania kryzysowe.

W odpowiedzi na ten stan rzeczy, Komisja Europejska opracowuje strategie umożliwiające szybką i elastyczną reakcję, niezależnie od rodzaju występującego kryzysu.

Nowa strategia gotowości kładzie też duży nacisk na indywidualne przygotowanie mieszkańców Unii do sytuacji nadzwyczajnych.

Jednym z głównych zaleceń jest posiadanie zapasów pozwalających na samodzielne przetrwanie przez minimum 72 godziny.

Ten czas jest szczególnie istotny, ponieważ bezpośrednio po wystąpieniu kryzysu często nie ma możliwości natychmiastowego wsparcia z zewnątrz.

W skład takich zapasów powinny wchodzić nie tylko jedzenie i woda, ale również lekarstwa, latarki, środki sanitarne oraz zabezpieczone dokumenty.

Rady te mają pomóc mieszkańcom w osiągnięciu podstawowej niezależności do momentu pojawienia się pomocy zorganizowanej.

Podkreślono także konieczność dopasowania zapasów do potrzeb konkretnego gospodarstwa domowego – uwzględniając np. leki przyjmowane na stałe, odpowiednią żywność czy inne istotne przedmioty.

Jednym z kluczowych elementów strategii jest również pogłębienie współpracy między siłami cywilnymi i wojskowymi.

Wobec rosnącej liczby złożonych zagrożeń, takich jak ataki hybrydowe, globalne epidemie, cyberincydenty czy zmiany klimatu, wspólne i dobrze skoordynowane działania obu sektorów są nieodzowne.

Komisja zaznacza, że tylko dzięki zintegrowanemu podejściu można skutecznie odpowiadać na tego rodzaju wyzwania.

Taka współpraca obejmuje zarówno wspólne operacje ratunkowe, jak i wzajemne wsparcie w obszarze logistyki, komunikacji czy infrastruktury.

Dzięki niej możliwe jest sprawniejsze zarządzanie sytuacjami kryzysowymi oraz szybsze wykorzystanie dostępnych zasobów.

Celem strategii jest stworzenie struktur umożliwiających płynne łączenie potencjału cywilnego i wojskowego w przypadku pojawienia się zagrożeń.