Od marca więcej! Nie każdy wie, że należy mu się 1780zł od rządu

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) oferuje rodzicom dodatkowe wsparcie w postaci dodatku do emerytury zwanej „Mama 4 plus”. Świadczenie to ma na celu zapewnienie podstawowych środków do życia emerytom, którzy zrezygnowali z pracy lub nie mieli możliwości jej podjęcia z powodu opieki nad co najmniej czwórką dzieci. Jakie warunki należy spełnić i ile aktualnie wynosi dodatek?

Aby być uprawnionym do otrzymania tego wsparcia, rodzic musi spełniać określone warunki. Osoby, które pobierają emeryturę lub rentę w wysokości równającej się lub przekraczającej minimalną emeryturę, nie kwalifikują się. Świadczenie nie przysługuje również tym, którzy są tymczasowo aresztowani, odbywają karę pozbawienia wolności, zaprzestali wychowywania dzieci, lub zostali przez sąd pozbawieni bądź ograniczeni w prawach rodzicielskich.

Świadczenie „Mama 4 plus” jest wypłacane od dnia wydania pozytywnej decyzji, nie wcześniej jednak niż od momentu, gdy wnioskodawca osiągnie powszechny wiek emerytalny – dla kobiet 60 lat, dla mężczyzn 65 lat.

Rodzicielskie świadczenie uzupełniające, choć nazywane jest świadczeniem Mama 4 plus, przysługuje nie tylko kobietom. Mogą się o nie starać osoby, które nie mają dochodu zapewniającego niezbędne środki do utrzymanie. Poza tym, jak wskazuje ZUS na swojej stronie, wnioskować o świadczenie uzupełniające może nie tylko matka, która ukończyła 60. rok życia i wychowała lub urodziła i wychowała co najmniej 4 dzieci, lecz także ojciec, który skończył 65. rok życia i wychowywał co najmniej 4 dzieci, gdyż matka dzieci zmarła, porzuciła je bądź też nie wychowywała ich przez długi czas.

Świadczenie mogą otrzymać rodzice wychowujący dzieci własne, współmałżonka, przysposobione i przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej (tutaj z wyjątkiem rodziny zastępczej zawodowej).

Świadczenie Mama 4 plus może otrzymać osoba mieszkająca w Polsce lub mająca tutaj ośrodek interesów życiowych przez co najmniej 10 lat, mająca polskie obywatelstwo lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu i prawo pobytu lub prawo stałego pobytu w Polsce, lub zalegalizowany pobyt w Polsce w przypadku cudzoziemców.

Wkrótce więcej informacji.